Najładniejsze zwierzęta

Panda mała zamieszkuje zarośla bambusowe i lasy górskie południowo -wschodniej Azji, od Nepalu po Birmę i zachodnie Chiny. Jest gatunkiem zagrożonym. Panda mała prowadzi nocny, nadrzewny tryb życia. W dzień śpi na drzewach (po których świetnie się wspina) zwinięta w kłębek. Żyje w parach lub rodzinnych grupach. Ma doskonale rozwinięty węch. Samce znaczą swoje terytoria wydzieliną gruczołów analnych i kałem. Ten niewielki przedstawiciel niedźwiedziowatych osiąga zaledwie 50 -65 centymetrową długość ciała. Jest natomiast jedynym gatunkiem w swojej rodzinie, który posiada długi ogon (30 -48 cm). Jego waga waha się w granicach 3 -6 kg. Głowa pandy małej jest duża i okrągła, ze spiczastym pyskiem i dużymi, trójkątnymi uszami. Kończyny mają owłosione stopy. Ciało jest pokryte futrem składającym się z długich, szorstkich włosów okrywowych oraz krótkich, miękkich włosów wełnistych. Ubarwienie stanowi przystosowanie do życia w głębi cienistych lasów -grzbiet jest rudy lub kasztanowaty, spód ciała czarny lub ciemnobrązowy, pysk, policzki i końce uszu są białe, na puszystym ogonie widać niewyraźne obrączkowanie.

W 1988 roku gatunek został wpisany na listę zagrożonych.	Samiec pandki rudej w ogóle nie interesuje się swoim potomstwem. Całość opieki nad małymi przejmuje matka.
Gatunek opisał po raz pierwszy Frédéric Cuvier, francuski zoolog i paleontolog.	Do porodów pandki rudej dochodzi zawsze w okresie ich największej aktywności, czyli w godzinach od 16:00 do 9:00.